Czy szybkość reakcji na zmianę ponad wykonywanie zaplanowanych czynności nie sprawiło, że zaczynamy traktować planowanie jako niepotrzebną czynność, skoro i tak zakładamy niepowodzenie oryginalnego planu? A może planowanie (poza czasem trwania) wcale tak bardzo nie różni się między metodykami i możemy używać tych samych narzędzi, żeby sensownie przygotowywać się do nadchodzącego?
W metodykach klasycznych wszystko było proste - faza planowania była na początku, planowane było wszystko od wytwarzanego produktu, przez potrzebne zasoby, aż po zapotrzebowanie na skoroszyty i spinacze. Sama faza była (oczywiście!) zaplanowana, długa i posiadała konkretne warunki, które musiały być spełnione przed jej zakończeniem.
W metodykach zwinnych fazy zostały zrównoleglone, planowanie skrócono z miesięcy do godzin, a działające oprogramowanie jest cenione ponad dokumentację czasami w stosunku 100/0. Z drugiej strony niewątpliwe zalety w niestabilnych środowiskach, możliwość szybkiej reakcji czy zamiany kursu sprawiają, że większość projektów wokół nas prowadzonych jest jakąś wariacją SCRUM but'a.
Na wspomniane pytania znajdziecie odpowiedź w poniższym nagraniu z prelekcji Jakuba Rosińskiego przeprowadzonej w ramach Ework IT Talks w Warszawie 19 marca 2019 r.
Jakub Rosiński
Przede wszystkim inżynier testów z ponad 10-letnim doświadczeniem praktycznym. Testował aplikacje i urządzenia mobilne, systemy CRM wspierające badania medyczne, oprogramowanie loteryjne oraz systemy CPQ. Przeprowadza testy integracyjne, systemowe, akceptacyjne, testy manualne, automatyczne interfejsów użytkownika, API, czy wydajnościowe. Posiada certyfikaty ISTQB: Foundation, Agile, Advanced Test Manager, Advanced Technical Test Analyst. Jest akredytowanym trenerem ISTQB (wszystkich posiadanych poziomów). Od kilku lat szkoli, występuje na branżowych konferencjach i chętnie dzieli się wiedzą, ale i współzawodniczy, co zaprowadziło go (wraz z drużyną) na podium TestingCup. Zwolennik myślenia ponad buzzwordy takie jak "scrum" czy AI.
